Uregulowanie kontaktów z dzieckiem – oczywista oczywistość lub rodzicielska kość niezgody

24/11/2016

Uregulowanie kontaktów z dzieckiem to jedna z najistotniejszych kwestii jakie rozpatruje sąd rodzinny w trakcie sprawy rozwodowej lub na wniosek o uregulowanie kontaktów. Najlepszą opcją ustalenia harmonogramu spotkań z dzieckiem są oczywiście wspólne ustalenia rodziców w tym zakresie. Niestety nie zawsze udaje się osiągnąć porozumienie. Wielu ze zgłaszających się do mnie klientów ma problemy z dogadaniem się z małżonkiem/partnerem w tym zakresie.

Czy rodzic musi pogodzić się z tym, że jego kontakty z dzieckiem są ograniczane lub nawet uniemożliwiane?

Napewno nie!

Jak zatem ustalić te kontakty?

Jeśli toczy się sprawa o rozwód to sąd okręgowy orzeknie o kontaktach (jak i pozostałych kwestiach, jak alimenty i władza rodzicielska) w wyroku rozwiązującym małżeństwo. Jeśli rodzice nie są małżeństwem, albo konieczność uregulowania sposobu realizowania kontaktów wynikła później konieczne będzie złożenie wniosku do sądu rodzinnego (sądu rejonowego) właściwego według miejsca zamieszkania dziecka. W obu tych przypadkach sąd powinien otrzymać wniosek o uregulowanie kontaktów.

Co w takim wniosku powinno się znaleźć?

Pomijając kwestie formalne, tj. oznaczenie uczestników, sądu itd. (w przypadku sprawy o rozwód wniosek o uregulowanie kontaktów zawieramy w pozwie lub odpowiedzi na pozew o rozwód jako jeden z punktów). Pismo takie powinno zawierać odpowiednio sformułowany wniosek i uzasadnienie.

Jak zatem sformułować wniosek?

Należy wskazać sposób realizowania kontaktów, najlepiej w punktach określić jak według naszej oceny powinien wyglądać harmonogram spotkań. Ze względu na bardzo szeroki wachlarz ustaleń co do kontaktów, wskażę jedynie przykładowo rozpisany wniosek:

1. wnoszę o orzeczenie, że wnioskodawca (ojciec/matka) będzie miał/a prawo do utrzymywania kontaktów z małoletnim dzieckiem, w ten sposób, że będzie spędzał z dzieckiem:

I i III weekend miesiąca;
Święta Bożego Narodzenia w latach parzystych, poczynając od 2016r.;
Święta Wielkanocne w latach nieparzystych, poczynając od 2017r.;
pierwszy tydzień ferii zimowych w lata parzyste i drugi tydzień ferii zimowych w lata nieparzyste;
miesiąc wakacji – od 15 do 31 lipca i od 15 do 31 sierpnia w lata parzyste oraz od 1 do 15 lipca i od 1 do 15 sierpnia w lata nieparzyste;

lub

2. wnoszę o orzeczenie, że wnioskodawca (ojciec/matka) będzie miał/a prawo do utrzymywania kontaktów z małoletnim dzieckiem, w ten sposób, że będzie spędzał z dzieckiem:

w każdy wtorek i piątek od zakończenia przez dziecko zajęć w szkole do godziny 18.00;
w każdy I i III weekend miesiąca od piątku od zakończenia przez dziecko zajęć w szkole do niedzieli do godziny 18.00;
w Święta Bożego Narodzenia – w lata nieparzyste – od 25 grudnia od godziny 15.00 do 26 grudnia do godziny 20.00, w lata parzyste – od 24 grudnia od godziny 9.00 do 25 grudnia do godziny 15.00;
w Święta Wielkanocy – w lata nieparzyste – w Wielką Sobotę od godziny 9.00 do godziny 15.00 w Wielkanoc, w lata parzyste – w Wielkanoc od godziny 15.00 do godziny 20.00 w Poniedziałek Wielkanocny;
w ferie zimowe – w lata nieparzyste – pierwszy tydzień ferii, w lata parzyste – drugi tydzień ferii;
w wakacje letnie – w lata nieparzyste – 1-15 lipca (w godz. od 9.00 1 lipca do godz. 20.00 15 lipca) i 1-15 sierpnia (w godz. od 9.00 1 sierpnia do godz. 20.00 15 sierpnia); w lata parzyste – 16 – 31 lipca (w godz. od 9.00 16 lipca do godz. 20.00 31 lipca) i 16 – 31 sierpnia (w godz. od 9.00 16 sierpnia do godz. 20.00 31 sierpnia).

Do powyższych wniosków należy dodać także, czy kontakt może się odbywać poza miejscem zamieszkania dziecka, czy też nie. Jeśli tak to wniosek powinien wskazywać także sposób odbierania i odprowadzania dziecka do miejsca zamieszkania, np. rodzic będzie zabierał dziecko z miejsca jego zamieszkania o godzinie 10.00 oraz odwoził je do miejsca jego zamieszkania do godziny 18.00.

Dodatkowo wniosek może obejmować także kontakty telefoniczne, mailowe, spotkania w urodziny i inne specjalne okazje, wedle potrzeb konkretnej sprawy.

We wniosku takim można zawrzeć także i wniosek o ograniczenie w jakiś sposób kontaktów z dzieckiem, a w skrajnych przypadkach o zakazanie w ogóle tych kontaktów, o czym w osobnym wpisie.

Wracając jednak do podstawowego wniosku o uregulowanie kontaktów, to w uzasadnieniu tegoż wskazać należy dlaczego proponujemy taki sposób i terminy spotkań – chodzi o praktyczne aspekty, np.

• jeśli rodzic mieszka w innym mieście niż dziecko i np. nie może w tygodniu spotykać się z dzieckiem to wskazuje, że z tego względu właściwe będą weekendy,
• jeśli rodzic w piątki kończy wcześniej pracę to można wskazać, że z tego powodu spotkania w piątki będą lepsze bo dziecko będzie miało więcej czasu na spędzenie go z rodzicem,
• jeśli dziecko ma zajęcia dodatkowe w poniedziałki, środy i piątki to można wskazać, że z tego względu kontakty, aby osiągnąć cel dla jakiego są ustalane, powinny odbywać się we wtorki i czwartki, itd.

Sposób uregulowania kontaktów powinien uwzględniać przede wszystkim potrzeby dziecka, ale także możliwości rodzica. Trudno mówić o racjonalności ustalania kontaktów w którykolwiek dzień tygodnia, jeśli rodzic mieszka i pracuje np. w odległości 700 km od dziecka, bo oczywiste jest że część jeśli nie wszystkie te kontakty się nie odbędą, bo rodzic nie będzie miał fizycznej możliwości na spotkanie dotrzeć. Sposób określenia kontaktów musi być realny do wykonania, bo przecież chodzi o to żeby jednak do tych spotkań dochodziło i mogła nawiązywać się czy pogłębiać więź rodzica z dzieckiem i dziecka z rodzicem.